De geschiedenis van de kunstbloem
Al heel lang worden bloemen en planten nagemaakt. Zo maakten de Egyptenaren imitatie bloemen van dunne stukjes hoorn in verschillende kleuren. Deze stukjes hoorn werden vervolgens aan elkaar bevestigd en gevormd tot kleine bloemetjes. In sommige gevallen werden deze bloemetjes ook nog versierd met goud, zilver of koper, om het nog meer uitstraling te geven. De Egyptenaren waren niet de enige die graag bloemen namaakten. Ook de Romeinen maakten bloemen en planten na. Dit deden ze met wax, waarmee ze gemakkelijk bloemen en planten konden vormen. Dit deden ze tot in de perfectie. Een Chinese Keizer liet zo’n 1300 jaar geleden namaak bloemen en planten maken om er een tempel mee te versieren. Na deze keizer volgden vele anderen met imitatiebloemen. Niet alleen in China, maar over de hele wereld.
Zijden bloemen
De Italianen begonnen als een van de eersten met namaak bloemen van zijde. Door zijden linten ineen te draaien maakte men de voorloper van de kunstbloem die we tot op de dag van vandaag nog steeds kennen. Al gauw kwam er meer variatie in de kleuren zijde die werden gebruikt, waardoor geheel nieuwe creaties mogelijk waren. Zo werd de variatie van de verschillende soorten bloemen en planten groter en men ging ook andere materialen gebruiken, zoals veren. Hierdoor werden de imitatiebloemen steeds populairder, vooral bij de elite, die ze als een teken van hun rijkdom zag.
Kunststof bloemen
Met de komst van de eerste kunststoffen en de industriële revolutie, werden voor het eerst stoffen zoals nylon en polyester gebruikt voor de productie van de nagemaakte bloemen. Met als gevolg: nog betere en natuurgetrouwe kunstbloemen. De productie van kunstbloemen wordt continu verbeterd waardoor ze steeds realistischer worden en langer mooi blijven. Jaar na jaar worden er betere en mooiere imitatie bloemen geproduceerd. We kunnen wel zeggen dat we de tijd van de bloemen van hoorn en wax en zijde ver voorbij zijn! Alleen in de volksmond spreekt men nog steeds over zijden bloemen.